Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική είναι όρος που αναφέρεται σε αυτές τις επιλογές σχεδιασμού του κτιρίου, οι οποίες θα αξιοποιήσουν με κατάλληλο τρόπο τους παράγοντες που σχετίζονται με το τοπικό κλίμα και επηρεάζουν την ενεργειακή συμπεριφορά του κτιρίου.
Αν και πολλά συστατικά στοιχεία της είναι ευρέως γνωστά, σκοπός του άρθρου είναι να παρέχει κάποιες σύντομες αλλά αποτελεσματικές επιπλέον πληροφορίες.
Εν συντομία λοιπόν, χρησιμοποιούνται οι παρακάτω επιλογές σχεδιασμού:
- Χωροθέτηση των εσωτερικών χώρων με όρους παροχής αισθήματος βέλτιστης άνεσης τους χρήστες κτιρίου και με έμφαση στον άξονα ανατολής-δύσης.
- Κατάλληλος προσανατολισμός της κάτοψης του κτιρίου.
- Επιλογή κατάλληλου σχήματος όσον αφορά τη διαμόρφωση των κύριων όγκων του κτιρίου.
- Αυξημένη τοποθέτηση των ανοιγμάτων (παραθύρων) στο νότιο προσανατολισμό.
- Χρήση κατάλληλης μόνωσης ή παραθύρων και πορτών με κατάλληλους συντελεστές θερμοπερατότητας.
- Τοποθέτηση σκιάστρων στα παράθυρα.
- Τοποθέτηση αειθαλλών δέντρων σε κατάλληλες αποστάσεις από το κτίριο, ωστέ αφενός να παρέχεται σκίαση και δροσισμός το καλοκαίρι και αφετέρου επίσχεση των δυσμενών ανέμων το χειμώνα.
- Χρήση μεθόδων παθητικού ηλιασμού (π.χ. τοίχοι trombe, θερμοκήπια).
- Αξιοποίηση κατάλληλων τεχνικών διαμόρφωσης του κτιρίου ωστέ να επιτυγχάνεται διαμπερής αερισμός.
- Φυτεμένα δώματα.
