Η pushover analysis (ανάλυση σταδιακής εξώθησης) είναι μια σχετικά ακριβής μέθοδος ανάλυσης της συμπεριφοράς των κατασκεύων στην περιοχή οπού -ένεκα των εξωτερικών φορτίων που ασκούνται σε αυτές- παρουσιάζουν πλαστικές (μόνιμες) παραμορφώσεις.
Χρησιμοποιείται συχνότατα στον ανασχεδιασμό υφιστάμενων κατασκεύων, όπου αποτελεί ένα αρκετά επαρκές εργαλείο πρόβλεψης των τμημάτων του φέροντος οργανισμού της κατασκεύης που αρχίζουν να "πονάνε" περισσότερο με την άσκηση ενός δυναμικού φορτίου (π.χ. μια σεισμική επιτάχυνση).
Με αυτό τον τρόπο τα τμήματα αυτά δύνανται να ενισχυθούν ωστέ να αποφευχθεί μεν η καταρρεύσή τους, αλλά ταυτόχρονα η ενίσχυση αυτή να έχει το βέλτιστο δυνατό κόστος.
Αυτό επιτυγχάνεται με την ενίσχυση των τμημάτων που φαίνεται βάσει της pushover analysis να καταρρέουν, με βασική επιδίωξη οι βλάβες στην κατασκεύη να παραμείνουν σε τέτοιο επίπεδο ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος για τους χρήστες της κατασκεύης.
Τα θεωρούμενα όρια στα οποία εμφανίζεται κατάρρευση, αποφασίζονται από την υπολογιστική μεθοδολογία που ακολουθείται.
Τα θεωρούμενα όρια στα οποία εμφανίζεται κατάρρευση, αποφασίζονται από την υπολογιστική μεθοδολογία που ακολουθείται.
Οι κώδικες FEMA356, ΕΥΡΩΚΩΔΙΚΑΣ 8 μέρος 3, ΚΑΝΕΠΕ, ATC40 είναι μερικά παραδείγματα κωδίκων σεισμικής αποτίμησης κατασκευών, που χρησιμοποιούν την pushover analysis.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου